Onderzoekers die op verschillende plaatsen in de wereld de oceaanbodem onderzochten op de hoeveelheid microplastics, veronderstellen een soort permanente sneeuwbui van microplastics. Sommige plastics zinken, andere drijven. Drijvende plastics fragmenteren tot kleine stukjes en zullen uiteindelijk ook zinken, bijvoorbeeld omdat organismen zich er aan hechten waardoor ze zwaarder worden. De kleine stukjes plastic dwarrelen als minuscule sneeuwvlokken naar de zeebodem.
Voor de Indische Oceaan schatten de onderzoekers de hoeveelheid microplastics op 4 miljard per vierkante kilometer zeebodem. De aangetroffen plastic polymeren (vooral vezels) komen overeen met de plastics die gebruikt worden in onder andere verpakkingen, kleding en elektronica. In het eind 2014 gepubliceerde artikel wordt ook een vergelijking gemaakt; op de zeebodem worden 10 tot de vierde macht (10.000) meer microplastics aangetroffen dan in het oppervlaktewater.
De wereld heeft zichzelf in slaap gesust met het raamwerk van de SDGs. De bekende duurzaamheidsdoelen blijken onhaalbaar. Dit komt vooral omdat ‘fossiel’ tot nu toe zijn gang kan gaan.
ING zegt zich zorgen te maken over het probleem van de plasticsoep maar financiert met honderden miljoenen nieuwe plasticproductie in Antwerpen. Het eigen duurzaamheidsbeleid wordt met voeten getreden.
Bigger Than Us is een inspirerende documentaire over Melati Wijsen en de manier waarop zij jonge mensen inspireert en mobiliseert voor een betere wereld.
Brokken PUR — isolatieschuim — in het milieu zijn een verborgen en relatief onbekende vorm van schadelijk zwerfvuil
“Statiegeld kan niet worden afgeschaft”