Het begon met de Amsterdamse kunstenaar en provo Robert Jasper Grootveld. Hij experimenteerde met drijvende tuinen. Blokken van piepschuim knoopte hij met gaas en netten aan elkaar en hij voorzag ze van een laag aarde. Hierop kan van alles groeien, zelfs boompjes. De tuintjes hebben een groot drijfvermogen en zinken nooit. Ze zijn heel populair in Amsterdam. Nu, vele jaren later, valt dat piepschuim uit elkaar in oneindig veel kleine witte bolletjes. Rond al dan niet verlaten tuinen kan het wemelen van de plastic bolletjes, zoals bij de tuin op de foto. Wat er op de foto uitziet als witte plantjes zijn duizenden witte bolletjes piepschuim. Deze drijvende tuin is te vinden in het IJ bij het NDSM terrein aan de kop van de Ms. van Riemsdijkweg. Wie is verantwoordelijk voor het inspecteren en ontmantelen van de drijvende tuinen? Wat begon als een mooi initiatief om de stad én het water groener te maken, eindigt in een ongewenste bijdrage aan de plastic soep.
De Europese cosmetica industrie misleidt consument en overheid. De sector verklaarde in 2018 dat het gebruik van plastic microbeads met 97,6% gedaald was en beloofde dat er in 2020 geen verzorgingsproducten meer verkocht zouden worden met plastic microbeads. Dergelijke producten worden echter nog altijd te koop aangeboden, blijkt uit wetenschappelijk onderzoek.
Journaliste Laura Hoogenraad heeft onderzoek gedaan naar het hergebruik van oude, versnipperde vloerbedekking vol chemicaliën in maneges. Ze doet er verslag van in dit artikel.
Op kinderspeelplaatsen wordt industrieel afval vol toxische stoffen gebruikt onder het mom van ‘circulaire economie.’
Voor het eerst hebben wetenschappers microplastics in de placenta aangetroffen. Ook blijkt uit recent onderzoek dat baby’s dagelijks 1,6 miljoen microplastics binnenkrijgen via voeding uit plastic flesjes.
“Kunststof kleding levert misschien wel grootste bijdrage aan plastic soe...