HANDS-ON VOOR PLUISVRIJ VISSEN
Twee metershoge om hulp roepende handen gemaakt van blauw vispluis reizen deze zomer door Nederland. Het kunstwerk vraagt aandacht voor een probleem dat maar niet wordt opgelost.
Plastic-etende rups ontdekt
De rups van de grote wasmot is in staat om polyethyleen, een van de meest gebruikte plastics, af te breken. Onderzoekers ontdekten dat toen ze deze rupsen in een plastic zak stopten. De resultaten verschenen deze week in het vakblad Current Biology.
Elke minuut worden er in de wereld 2 miljoen plastic tasjes gebruikt. Tasjes waarvan de meeste binnen twintig minuten worden weggegooid en op de vuilnisbelt of in het milieu terechtkomen. De rupsen, die veel gebruikt worden als visaas, zetten polyethyleen om in ethyleenglycol, een kleur- en geurloze vloeistof die gebruikt kan worden als antivries. Nadat de onderzoekers honderd wormen in een plastic tas gestopt hadden, verschenen de eerste gaten na veertig minuten. Na twaalf uur bleek 92 milligram polyethyleen te zijn opgegeten.
Dat is aanzienlijk sneller dan andere organismen die in staat zijn om plastic enigszins af te breken zoals sommige soorten bacteriën en schimmels. Bij die organismen is afbraak pas na drie of vier maanden zichtbaar. Het is nog onduidelijk of de rups het plastic zelf verteert of dat bepaalde stoffen in de darmflora van het dier dat doen.
De wetenschappers denken dat deze rupsen polyethyleen kunnen afbreken omdat ze van nature in bijenkorven leven en bijenwas eten. De manier waarop de koolstofketens opgebouwd zijn komt namelijk overeen met de ‘ruggengraat’ van polyethyleen. Volgens de onderzoekers zijn de plastic-etende rupsen niet dè oplossing voor de plasticvervuiling. De verrassende onderzoeksresultaten leveren mogelijk wel ideeën op voor toekomstige biotechnologische toepassingen.
Meer nieuws
Lees meer
Het strand is één grote asbak. Tijd dus voor de Beach Cleanup!
Het Noordzeestrand wordt weer opgeruimd door duizenden vrijwilligers. Hoe krijg je de stranden peukenvrij?
Tonnen aan onzichtbare nanoplastics in de Waddenzee
Baanbrekend onderzoek geeft indicatie van de hoeveelheid onzichtbare nanoplastics in de Waddenzee en wijst op een potentieel gevaar voor het zeeleven.
Mea culpa van Ocean Conservancy voor invloedrijk rapport uit 2015. Wie volgt?
De industrie kan framing van de plasticsoep niet langer ontkennen. Voor een rapport uit 2015 worden nu excuses aangeboden.
