De Britse regering heeft recentelijk, na het houden van een consultatieronde, een verbod afgekondigd op microbeads in verzorgingsproducten per 1 januari 2018. De Britse branche organisatie Cosmetic, Toiletry & Perfumery Association (CTPA) heeft op deze aankondiging gereageerd. Directeur dr. Chris Flower stelt dat elk verbod gebaseerd moet zijn op wetenschappelijk bewijs. Van microbeads is aangetoond dat ze schadelijk zijn voor het mariene milieu en om die reden is de CTPA verheugd dat het verbod beperkt wordt tot scrubdeeltjes. Andere ingrediënten in verzorgingsproducten dragen volgens de CTPA niet bij aan de vervuiling in de zee.
Ook nadat de producten met plastic microbeads uit de markt zijn gehaald, zullen consumenten daarom nog altijd het ingrediënt ‘polyethyleen’ en talloze andere plastics op labels kunnen aantreffen. De CTPA erkent de verwarring voor consumenten, maar stelt dat polyethyleen niet per definitie betekent dat het betreffende product microbeads bevat. Er is een verschil tussen de harde plastic deeltjes en andere vormen van plastics in cosmetische producten. Die hebben heel andere eigenschappen en “vormen geen gevaar voor het milieu”. Het gaat bijvoorbeeld om vloeibare stoffen (liquids), die worden gebruikt om producten egaal uit te kunnen smeren op de huid in zogeheten leave-on cosmetica, zoals make-up en zonnebrandcrème. Ze zijn volgens de CTPA niet relevant voor de huidige discussie over milieueffecten door plastic microbeads. In een nadere uitleg over de problematiek staat op de CTPA-site te lezen: “There is no evidence linking ingredients in leave-on cosmetic products to plastic litter in the marine environment”.
Dat laatste trekt de Beat the Microbead-coalitie sterk in twijfel. Kan de cosmetica-industrie, die wetenschappelijke onderbouwing terecht zo belangrijk vindt, aantonen dat alle plastics die niet onder het aangekondigde wettelijk verbod vallen, inderdaad onschadelijk zijn voor het milieu en niet bijdragen aan de plasticvervuiling in onze wateren? Tot op heden ontbreekt immers elk bewijs daarvoor en moet de consument de cosmetica-industrie maar op haar blauwe ogen geloven. Of niet.
De internationale coalitie Beat the Microbead pleit voor verzorgingsproducten die 100% plasticvrij zijn. De consument moet hierover volledige duidelijkheid hebben en niet in verwarring worden gebracht door ingrediëntenlijsten op labels. Worden er toch microplastics gebruikt, in welke vorm dan ook, dan moet het eerst absoluut zeker zijn dat ze echt onschadelijk zijn voor het milieu.
Lees meer over dit onderwerp in ons dossier Microbeads & microplastics.
De Amerikaanse plasticindustrie heeft het in de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw slim gespeeld. In de onthullende documentaire Plastic Wars vertellen kopstukken uit de industrie, inmiddels gepensioneerd, openlijk over de gehanteerde strategie.
In een nieuw rapport van Tearfund is voor het eerst berekend hoeveel ton plasticvervuiling vier multinationals, Coca-Cola, Pepsi-cola, Nestlé en Unilever, in een zestal arme landen veroorzaken: een half miljoen ton! Coca-Cola blijkt de allergrootste vervuiler en is in zijn eentje verantwoordelijk voor 200.000 ton daarvan.
Het coronavirus kan meerdere dagen overleven op harde oppervlaktes, zoals plastic en roestvrijstaal. In de lucht is dat drie uur. Dit resultaat van recent laboratoriumonderzoek roept de vraag op hoe je met plastic verpakkingen moet omgaan om besmetting te voorkomen.
Ducor Petrochemicals als eerste Nederlandse plasticproducent verantwoordelijk gesteld voor vervuiling met plastickorrels.
Royal Flora Holland al 21 jaar ‘laakbaar’