Producten van Adidas, Nike, H&M en Zara getest op het verlies van microvezels tijdens het wassen

München, 4 februari 2019 – Afgelopen jaar hebben het IPCB-CNR (het instituut voor polymeren, composieten en biomaterialen van de Italiaanse onderzoeksraad) en de Nederlandse Plastic Soup Foundation synthetische kleding van vier wereldwijde modemerken getest. De resultaten zijn op 4 februari tussen 16.00 en 17.00 uur gepresenteerd in het Press Center West tijdens de handelsbeurs ISPO in München.

De bevindingen 

Deze blouse van Zara is aan de voorkant gemaakt van 100% polyester en aan de achterkant van een mix van katoen en modal. De blouse verloor per wasbeurt zoveel vezels dat hij na een paar wasbeurten uit elkaar begon te vallen. Het kledingstuk verloor gemiddeld 307,6 mg vezels per kilo wasgoed.

Maria Westerbos, directeur en oprichter van de Plastic Soup Foundation, verklaart: “Dit is wat we fast fashion noemen. Het verdwijnt gewoon waar je bij staat.”

De geteste T-shirts van zowel Adidas als Nike zijn gemaakt van 100% polyester en verloren een vergelijkbare hoeveelheid milligram vezels per wasbeurt: respectievelijk 124,05 mg/kg en 125 mg/kg.

De geteste blouse van H&M bevatte 65% gerecyclede polyester. Het verlies aan vezels van deze blouse was nog steeds hoog, maar verrassend genoeg waren de prestaties beter dan bij de andere merken. Deze blouse verloor gemiddeld 48,6 mg per kilo wasgoed.

De gebruikte methode om de hoeveelheid verloren vezels te bepalen, was hetzelfde als de methode die Plymouth University gebruikte bij het onderzoek in 2016. Beide instituten hebben de filters voor en na het filteren gewogen om de hoeveelheid vrijgekomen microvezels in gram te bepalen. Het grootste verschil tussen de twee is dat het IPCB-CNR drie filters gebruikte en hele kledingstukken heeft gewassen, waar Plymouth University slechts één filter heeft gebruikt en kleine stukjes stof heeft gewassen. De resultaten van beide onderzoeksprojecten zijn echter vergelijkbaar.

Meer informatie: het IPCB-CNR heeft de kleding twee keer gewassen en voor alle tests dezelfde methodologie gebruikt:

• een wasmachine van Bosch
• 2-2,5 kg aan wasgoed
• het programma voor synthetische kleding op 40 °C en met 1200 rpm
• gebruik van vloeibaar wasmiddel
• het afvalwater werd gefilterd door drie filters met een maasgrootte van 400, 60 en 20 micron. De openingen van het laatste filter zijn twee keer kleiner dan een menselijke haar.

Maria Westerbos: “Het IPCB-CNR heeft een wetenschappelijk artikel geschreven over de uitgevoerde tests dat momenteel door vakgenoten wordt getoetst en binnenkort zal worden gepubliceerd. Hoewel de resultaten schokkend zijn en drie van de vier modemerken ‘slecht’ hebben gepresteerd, kunnen we ze niet volledig vergelijken. Alles is namelijk afhankelijk van de gebruikte stof en de manier waarop de garen zijn gemaakt: welke (combinatie van) materialen, maar ook of de vezels lang of kort zijn en of de garen geweven of gebreid zijn. We hebben een maatstaf nodig om garen te kunnen vergelijken, maar geen enkel modemerk ter wereld wil daarvoor betalen. Daar word ik verdrietig van.”

Oplossingen in de waardeketen

Een ander belangrijk probleem is dat gewone wasmachines niet in staat zijn om de microvezels die vrijkomen tijdens het wassen eruit te filteren. Daarom steunt de Plastic Soup Foundation een innovatief filter dat wordt gemaakt door de Sloveense start-up Planet Care. Dit filter kan worden toegevoegd aan machines, maar kan ook worden ingebouwd. Voor twee van de vier geteste kledingstukken door het IPCB-CNR is ook dit Planet Care-filter gebruikt en de resultaten zijn opmerkelijk: tot 80% van de vezels werd opgevangen voordat deze het afvalwater konden bereiken. Westerbos: “De T-shirts van Nike en Adidas werden nog een extra keer gewassen om het filter te testen en met resultaat. Hoewel dit een end-of-pipe-oplossing is, is het wel een werkende oplossing. Ik adviseer wasmachineproducenten om dit filter zo snel mogelijk te gaan inbouwen in hun wasmachines.”

Naast het filter is er nog een andere oplossing die wel preventief en ook veelbelovend is. Als onderdeel van het Mermaids Life+ onderzoek (2014-2018) heeft het IPCB-CNR een pectine-coating ontwikkeld die aan garen kan worden toegevoegd en mogelijk meer dan 80% van het verlies aan microvezels kan tegengaan. Op dit moment wordt er meer onderzoek gedaan namens de garenfabrikant Sympatex Technologies.

Sympatex heeft het IPCB-CNR ook gevraagd om onderzoek te doen naar het verlies van microvezels uit functioneel textiel dat wordt gebruikt voor buitenkleding. De eerste resultaten van deze tests zijn ook op 4 februari tussen 16.00 en 17.00 uur gepresenteerd in het Press Center West tijdens de handelsbeurs ISPO 2019 in München.

Sympatex, de Plastic Soup Foundation, het IPCB-CNR, Plastic Leak Project, Planet Care en Ruby Moon werken samen op zoek naar oplossingen voor het verlies van microvezels uit synthetische kleding.

Achtergrondinformatie

Synthetische kleding vormt een bedreiging voor mens en dier

De Plastic Soup Foundation is zeer ontevreden met de uitkomsten van deze wastests en spoort merken aan om hun verantwoordelijkheid te nemen en materialen duurzamer te maken, niet alleen tijdens de productiefase maar ook tijdens het dragen door de consument. Acryl, polyester, nylon en andere kunstmatige materialen worden niet afgebroken in het milieu, maar fragmenteren alleen in nog kleinere deeltjes. De Plastic Soup Foundation houdt kledingfabrikanten verantwoordelijk voor de volledige levenscyclus van kleding. Deze resultaten zijn vorig jaar gedeeld met de geteste merken om hen de kans te geven te reageren en de benodigde veranderingen door te voeren. Tot nu toe is alleen Adidas actief op zoek naar mogelijke oplossingen. De andere drie merken hebben niet gereageerd en nog geen actie ondernomen.

Synthetische kleding vormt momenteel een van de grootste bedreigingen voor het milieu. Deze industrie is verantwoordelijk voor meer dan een derde van alle microplastics (plasticdeeltjes kleiner dan 5 mm) die onze oceanen vervuilen. Zo’n 60% van al het kledingmateriaal over de hele wereld is synthetisch. Het grootste deel hiervan is polyester. Kleding van synthetische materialen is overal aanwezig en de microplastics uit kleding die ongemerkt door de afvalwaterzuiveringsstations glippen, komen ook in ons lichaam terecht. Er zijn microplastics gevonden in vissen, plankton, kip, zeezout, bier, honing en in zowel kraan- als fleswater. We ademen deze plasticdeeltjes ook in door het vezelverlies van onze tapijten, gordijnen en andere textielsoorten.

De Sustainable Apparel Coalition zou het vezelverlies kunnen opnemen in de meest duurzame tool ter wereld: de Higg Materials Sustainability Index, maar daarvoor moet er dan eerst een maatstaf komen om de testresultaten te kunnen vergelijken.

Het IPCB-CNR en de Plastic Soup Foundation hebben eerder samengewerkt voor het Mermaids Life+ onderzoek, een door de EU gefinancierd project met als doel om het aantal microvezels dat vrijkomt tijdens het wassen te monitoren en te verminderen.

Persvragen aan:

Maria Westerbos, Oprichter en directeur | Plastic Soup Foundation
E-mail: maria@plasticsoupfoundation.org
Telefoonnummer: (+31) 06-510 906 91

Jeroen Dagevos, Hoofd Programma’s | Plastic Soup Foundation
E-mail: jeroen@plasticsoupfoundation.org
Telefoonnummer: (+31) 06-468 378 86

Maurizio Avella, Research Director | IPCB-CNR
E-mail: maurizio.avella@ipcb.cnr.it
Telefoonnummer: (+39) 081 8675058

Perskit:

U kunt de poster, de foto’s van de filters en de relevante wetenschappelijke artikelen hier downloaden.