Stenen van plastic op een onbewoond eiland
De sombere boodschap van stenen van plastic, aangetroffen op een onbewoond eiland ver van de Braziliaanse kust.
Amsterdam, 6 september 2019 – Alle supermarkten en restaurants van vis voorzien, betekent een veel te grote aanslag op het zeeleven. Een van de oorzaken van overbevissing is dat we de verleiding van een lekker visje niet kunnen weerstaan. Om geen vis meer te eten en toch onze culinaire wensen te bevredigen, is er maar één oplossing: eet ‘zegetarisch’.
Vissen worden niet alleen massaal gevangen, ze zwemmen ook nog eens rond in de plasticsoep. Toen zeekapitein Charles Moore in 1997 veel plastic aantrof in het midden van de Grote Oceaan, deed dat plastic hem denken aan een soep; grote en kleine stukjes die drijven op en zweven in het water. De door hem bedachte term is nu alom in gebruik. In 2012 werkte hij mee aan de essaybundel Sea the Truth (uitgegeven door de Nicolaas Pierson Foundation in Amsterdam, klik hier voor de gelijknamige documentaire). Hierin worden door vakspecialisten allerlei problemen behandeld waarmee het zeeleven kampt. De boodschap was dat we ons consumptiepatroon moeten aanpassen. Niet alleen door minder plastic te gebruiken, maar ook door minder seafood eten.
Drie chef-koks, Peter, Robert en Sven, besloten zich voor het zeeleven in te zetten. Zij gingen de uitdaging aan om ‘zeewaardig vegetarisch’ te koken en bedachten een nieuw woord: zegetarisch. Het gaat om een keuken die volledig aan de culinaire wensen van seafood-liefhebbers voldoet. Twee jaar geleden richtten ze Uitgevist op en sindsdien serveren ze een ‘behouden kaart’. Ze vinden vegetarische en veganistische varianten op klassieke zeegerechten door vorm en smaak te benaderen met alternatieve ingrediënten. De veganistische visstick is bijvoorbeeld gemaakt van in dashi-bouillon gegaarde knolselderij omwikkeld met zeesla. Het is creatief koken en experimenteren met wieren, algen, groenten van de brakke kusten en producten van zilte landbouw. En daarin slagen de drie koks wonderwel.
Foto: De drie koks van Uitgevist.
Het gaat Uitgevist niet alleen om het ‘zegetarisch’ koken. Presentatie en uitleg van de gerechten zijn minstens zo belangrijk. Het concept biedt stof tot nadenken onder het genot van een heerlijke maaltijd en bijpassende drank. Amsterdam Boat Events, business angel van de Plastic Soup Foundation, stelde onlangs een van zijn boten beschikbaar voor een try-out van een modern marien menu. In dat menu ontbrak nog één gang: de plasticsoep. Naar verluidt wordt dit gerecht binnenkort ook geserveerd, uiteraard verantwoord zegetarisch.
Maria Westerbos, directeur van de Plastic Soup Foundation: ‘Deze koks wijzen ons de weg. Zij laten zien dat we respectvol met zeeleven om moeten gaat en dat het ook anders kan, serieus en met een knipoog. Zonder pioniers zoals zij krijgen we een gezonde zee nooit terug. Hulde voor dit initiatief’.
De sombere boodschap van stenen van plastic, aangetroffen op een onbewoond eiland ver van de Braziliaanse kust.
Verpak de vijf meest verkochte groente en fruit niet langer in plastic. Dat bespaart niet alleen plastic, maar voorkomt ook voedselverspilling.
Cosmeticabedrijven die verzorgingsproducten zonder microplastics verkopen, roepen in een open brief op tot snelle invoering van een totaalverbod.
Het Afvalfonds erkent de problematiek van plastic verpakkingen en bepleit een systeemverandering. Zijn het opnieuw mooie woorden zonder daden?