Mondkapje. Kende ik dat woord een jaar geleden al? Het was in ieder geval geen dagelijks onderwerp van gesprek. Ik herinner me eerste beelden van een Chinese straat vol mensen met mondkapjes op. Een merkwaardig gezicht. De stad leek bevolkt door een buitenaardse soort.
Maar ik liet me al snel door het nieuwe kledingstuk inpakken. Toen het via Italië, Duitsland en België ten langen leste ook in Nederland belandde, raakte ik er vlot aan gewend. En ja, zelfs aan gehecht: zo’n kapje geeft ons best een vriendelijk snuitje. De menselijke neus is tenslotte niet het mooiste wat de evolutie heeft voortgebracht. Ik betrap me erop dat ik een mensengezicht zonder mondkapje tegenwoordig behoorlijk bloot vind, op het randje van onkies en nog gevaarlijk ook.
Inmiddels is het mondkapje wereldwijd misschien wel het meest gedragen kledingstuk; ik schat dat het de onderbroek ruimschoots van zijn troon gestoten heeft. Miljoenen mensen dragen het, verplicht of uit vrije wil. En dat is te zien. Op straat, op de hei, in het park, op de stoep. Overal slingeren blauwwitte vodjes rond. Het lijkt papier, zo’n wegwerpkapje, maar het is domweg plastic. Terwijl supermarkten net de stap aan het zetten waren om – oneindig traag en oneindig voorzichtig – het wegwerpplastic uit hun schappen te verwijderen, hangen daar ineens – ongekend snel en in ongekende hoeveelheden – familiepakken met plastic wegwerpmondkapjes. Ze gaan de als zoete broodjes over de toonbank.
Dat we de coronagevaren te lijf moeten met alles wat helpt, ook met mondkapjes, staat buiten kijf. Maar als die klus geklaard is, moet de aarde als het even kan nog een paar miljard jaar lekker kunnen doordraaien. Mét alle wonderbaarlijke planten en beesten erop en eraan, inclusief de mensen. Zonder dat ze zich verslikken en verstikken in plastic rommel.
Waarom hangen er eigenlijk plastic wegwerpmondkapjes in de winkel? Er is een geweldig alternatief: het wasbare katoenen mondkapje. Net zo effectief, volgens de World Health Organization. Waarom liggen er geen mooie stapeltjes kleurige mondkapjes in onze klerenkast, naast de onderbroeken en de sokken? Iedere dag een vrolijk fris snuitje en daarna in de was. We zijn tenslotte geen buitenaardse, maar verstokte aarde-minnende wezens. Dus supermarkten: geef ze van katoen!
Renske Postma
Goed nieuws. De winnaar van de Green Challenge van het nieuwe TV-programma Iedereen Kan Het! (Omroep Max) heeft een slimme oplossing bedacht voor eenmalige plastic voedselverpakkingen: verpakkingen gemaakt van zeewier.
Nylon en polyester hinderen de groei en het herstel van onze luchtwegen, concluderen wetenschappers van de Rijksuniversiteit Groningen, TNO en Plymouth Marine Laboratory in nieuw onderzoek naar het effect van microplastics en microvezels op onze gezondheid.
Ben je bekend met de problematiek rondom plasticvervuiling van ons milieu, wil je op dat gebied een verschil maken en studeer je Bedrijfskunde, Ondernermerschap, Commerciële Economie of een soortgelijke studie? Kom dan bij Plastic Soup Foundation stage lopen!
Europese landen dragen bij aan de plasticvervuiling in Zuidoost-Aziatische landen, omdat louche handelaren hun gang kunnen blijven gaan. Dit blijkt eens te meer uit een recente uitzending van Pointer in samenwerking met onderzoeksjournalisten.
Landelijke Opschoondag op 20 maart