7 april 2021
Op microplastics kunnen biologische ziekteverwekkers (pathogenen) en antibioticaresistente bacteriën groeien. Dat dit een potentieel gevaar is voor de gezondheid van mens en dier, is al langer bekend. Maar nu blijkt dat een veel toegepaste waterzuiveringstechniek bijdraagt aan de verspreiding van potentiële ziekteverwekkers via microplastics. Het verontrustende onderzoek verscheen in Journal of Hazardous Materials Letters.
De betreffende onderzoekers van het New Jersey Institute of Technology hebben rioolwaterzuiveringsinstallaties (RWZIs) onderzocht en gekeken naar de groei van bacteriën op microplastics. Een deel van deze microplastics komt na het zuiveringsproces namelijk in het oppervlaktewater terecht en verspreidt zich dan in het milieu.
In RWZI’s wordt afvalwater gezuiverd voordat het geloosd wordt op het oppervlaktewater. De meest gebruikte manier van afvalwaterzuivering is een biologisch actief-slibsysteem waarin micro-organismen het water zuiveren.
In dat te zuiveren afvalwater zitten ontelbaar veel microplastics, afkomstig van huishoudens. Deze zijn bijvoorbeeld afkomstig uit verzorgingsproducten of van synthetische kleding die machinaal wordt gewassen of gedroogd. Daarnaast telt het afvalwater ook heel veel ziekmakende bacteriën, die er bijvoorbeeld via menselijke uitwerpselen in terecht zijn gekomen.
Zo gebeurt het dat de microplastics in aanraking komen bacteriën. Deze besmette microplastics worden met miljoenen tegelijk door de RWZIs op het oppervlaktewater geloosd. Het RIVM gaat ervanuit dat RWZIs slechts 50 tot 90% van de microplastics uit het afvalwater halen. Welke in Nederland samen met het rioolslib worden verbrand. In andere landen wordt rioolslib uitgereden als mest. Daar komen de afgevangen microplastics alsnog in het milieu.
Rond alle microplastics in water, hoe klein ook, vormt zich een laagje met leven. Dat laagje, de ‘plastisfeer’, bestaat uit algen, bacteriën en eencelligen. Aangezien microplastics heel lang in het milieu blijven, zijn ze een transportmiddel voor het verspreiden van de bacteriën die op de microplastics leven en koloniën vormen.
Sommige van deze bacteriën kunnen infecties veroorzaken die – met de toenemende resistentie tegen antibiotica – in steeds grotere mate levensbedreigend worden.
Bacteriën voelen zich thuis in RWZIs en vormen kolonies op de daar aanwezige microplastics. Het onderzoek toont aan dat microplastics fungeren als hub (verspreider) van zowel antibioticaresistente bacteriën als andere ziekmakers. Eenmaal in het oppervlaktewater terechtkomen, kunnen microplastics deze bacteriën verder verspreiden.
De onderzoekers analyseerden monsters van drie plaatselijke RWZIs die gebruik maken van actief slib en vergeleken die met zandmonsters. Op microplastics van polyethyleen (PE) en polystyreen (PS) in actief slib was veel meer bacteriegroei dan op microplastics in zand. Bepaalde bacteriën lijken bovendien de ontwikkeling van de plastisfeer (of biofilm) met ziekteverwekkers en antibioticaresistente te bevorderen.
Volg in oktober ook de nieuwe wetenschappelijke doorbraken zoals gepresenteerd op onze Plastic Health Summit.
The possibility of the creation of a Plastics Treaty at the upcoming UN Environmental Assembly could go either way. Will the promising Rwanda/Peru draft resolution come out on top, or the much weaker Japan resolution win out?
Goed nieuws: een volledig circulair gebruik van plastic zou mogelijk zijn door schimmelenzymen die PET binnen tien dagen afbreken.
Na jarenlang processen voeren moet de plasticindustrie definitief bakzeil halen: BPA komt op de lijst van zeer zorgwekkende stoffen. Een grote overwinning voor het milieu. Drie wetenschappers reageren.
Luiers mogen nergens meer met het gft worden meegegeven voor compostering. Maar het probleem van plastic in compost is daarmee nog niet opgelost.
Statement over docu seaspiracy