21 juni 2022
De mondiale duurzaamheidsdoelen voor 2030 worden niet gehaald. Dat toont de laatste voortgangsrapportage van de Verenigde Naties aan.
Het was in 2015 dat de Verenigde Naties de agenda van de Global Sustainable Development Goals (SDGs, mondiale duurzaamheidsdoelen) vaststelde voor de periode tot 2030. In dat jaar zou de wereld er veel beter voor moeten staan. Zo moest onder andere structurele armoede teruggedrongen zijn, de biodiversiteit zijn verbeterd, de aarde veel leefbaarder zijn geworden en klimaatverandering zijn tegengegaan.
Voor het niet halen van de duurzaamheidsdoelen blijkt voortgaand gebruik van fossiele brandstoffen een steekhoudende verklaring.
Een nieuw rapport, Fuelling Failure, onderzoekt voor alle zeventien SDGs de relatie met de olie-industrie, waar ook de plasticproductie deel van uitmaakt. De conclusie is dat ’s werelds afhankelijkheid van fossiele brandstoffen ervoor zorgt dat de SDGs niet gehaald zullen worden. Om de doelen alsnog te halen moet er snel een einde komen aan het fossiele tijdperk.
De redenering is gemakkelijk te volgen. SDG 13 betreft de aanpak van de door mensen veroorzaakte klimaatcrisis. Als die aanpak niet slaagt dan kunnen de doelen van de andere SDGs ook niet gehaald worden. Door de opwarming van de aarde gaat namelijk biodiversiteit verloren en zullen minder mensen te eten hebben en zal structurele armoede toenemen. Of, om het bij plastic te houden, reductie van plasticproductie voorkomt niet alleen vervuiling, maar ook gezondheidsproblemen, aantasting van ecosystemen, vervuiling van de directe leefomgeving en de natuur, maar vooral ook voortgaande opwarming van de aarde door minder uitstoot van CO2.
In het Klimaatakkoord van Parijs werd in 2015 afgesproken dat de opwarming van de aarde onder de 2 graden moet blijven. Het streven is 1,5 graden door het terugdringen van de uitstoot van broeikasgassen. Om dat doel te halen, zou nu de helft minder aan gas, kolen en olie geproduceerd moeten worden dan in werkelijkheid het geval is. Van de scherpe daling die nodig is, is geen sprake. Lees bijvoorbeeld dit artikel in Nature. Het is ook zonneklaar dat een scherpe reductie van het gebruik van plastic bij zal dragen aan het behalen van de SDGs. Het plasticgebruik in de wereld neemt echter toe, niet af.
Geen van de Nederlandse klimaatonderzoekers, onlangs gevraagd door de NOS, denkt dat het gaat lukken om de opwarming te beperken tot ruim onder de 2 graden. Om de 1,5 graden niet te overschrijden moeten volgens het Tyndall Centre, een Britse onderzoeksinstelling, rijke olie- en gaslanden hun productie in 2030 met driekwart hebben teruggebracht. De NOS haalt ook de Verenigde Naties aan die juist verwacht dat de productie van fossiele brandstoffen in 2030 110 procent hoger ligt dan nodig zou zijn om die die 1,5 graden te halen.
Hoe kan het dat BIG OIL en BIG PLASTIC enerzijds het halen van de SDGs saboteren door zoveel mogelijk olie en plastic te blijven produceren en tegelijk diezelfde SDGs omarmen? Shell is een sprekend voorbeeld; per SDG legt de multinational aan het publiek uit wat ze met welke projecten doen om de afgesproken duurzaamheidsdoelen te helpen verwezenlijken.
Het antwoord op deze prangende vraag is dat multinationale bedrijven niet of nauwelijks door overheden verantwoordelijk worden gehouden voor hun bijdrage aan klimaatverandering en opwarming van de aarde. Dat moet absoluut veranderen. Daarom bepleiten de onderzoekers een nieuw wereldwijd verdrag. Ze stellen een Fossil Fuel Non-Proliferation Treaty voor met drie uitgangspunten:
Plastic Soup Foundation steunt deze oproep van harte.
Drie problemen met de plasticsoep in relatie tot de mondiale duurzaamheidsdoelen
Mondiale duurzaamheidsdoelen en de strijd tegen plasticsoep
Artikel van Maria Westerbos, directeur van de Plastic Soup Foundation, gepubliceerd door Impakter op 27 maart 2019 in de SDG series.
ING zegt zich zorgen te maken over het probleem van de plasticsoep maar financiert met honderden miljoenen nieuwe plasticproductie in Antwerpen. Het eigen duurzaamheidsbeleid wordt met voeten getreden.
Bigger Than Us is een inspirerende documentaire over Melati Wijsen en de manier waarop zij jonge mensen inspireert en mobiliseert voor een betere wereld.
Brokken PUR — isolatieschuim — in het milieu zijn een verborgen en relatief onbekende vorm van schadelijk zwerfvuil
Grote Europese supermarkten kunnen en moeten veel meer doen om hun plasticgebruik terug te dringen.
