Berichten

, ,

Bandenslijtage op één na belangrijkste bron van microplastics in water en lucht

Amsterdam, 18 juni 2019 – Tijdens het autorijden slijten autobanden waarbij kleine deeltjes plastic vrijkomen. Dit gebeurt met name tijdens het optrekken en remmen waarna de microplastics in het riool, oppervlaktewater of in de lucht belanden. Hiermee draagt het autoverkeer bij aan fijnstof en milieuvervuiling. Nieuw onderzoek, uitgevoerd door de Open Universiteit, schat dat fijnstof als gevolg van bandenslijtage jaarlijks verantwoordelijk is voor 130,000 tot 300,000 doden wereldwijd.

De onderzoekers zijn tot deze schatting gekomen door gegevens over autogebruik en afgelegde kilometers te verzamelen uit dertien landen; acht West-Europese landen, Australië, India, Brazilië, China en de Verenigde Staten. Hierdoor is ongeveer de helft van de wereldbevolking en 60% van de voertuigen wereldwijd vertegenwoordigd in het onderzoek. Vervolgens rekenden de onderzoekers uit dat per hoofd van de bevolking gemiddeld genomen 0.8 kilogram microplastics door bandenslijtage wordt gegenereerd. Een gemiddelde Nederlandse burger produceert ongeveer een halve kilogram bandenslijtstof per jaar.

Lekkage naar het milieu

Fijnstof in de lucht bestaat voor 3% tot 7% uit bandenslijtstof. Maar behalve dat de microplastics in de lucht belanden, draagt bandenslijtage ook bij aan de plasticsoep in rivieren en de oceaan. Geschat wordt dat 5% tot 10% van de plastics in de oceaan op het conto kan worden geschreven van bandenslijtstof. Hiermee is bandenslijtstof na rondslingerend plastic afval de grootste bron van microplastics in het milieu.

Maatregelen

Momenteel is er geen alternatief materiaal beschikbaar voor autobanden, maar de onderzoekers dragen wel een aantal beleidsmaatregelen aan. Bandenslijtage zal afnemen wanneer enkel nog slijtvaste banden in gebruik worden genomen en door het aanleggen van asfaltwegen en door zelfsturende auto’s. Daarnaast kan volgens de onderzoekers verbeterde efficiëntie in het afvangen van microplastics in waterzuiveringssystemen bijdragen aan een reductie van microplastics naar rivieren en zeeën.

Lees ook: Microplastics door slijtage van banden is nauwelijks tegen te gaan.

/door
,

Plastic in je lichaam: nadruk op grootte in plaats van gewicht

Amsterdam, 13 juni 2019 – Het is genoegzaam bekend dat we plastic deeltjes drinken, eten en ademen. Maar hoeveel zijn dat er en hoe schadelijk is het voor onze gezondheid? Het Wereldnatuurfonds (WWF) heeft deze week een onderzoek gepubliceerd en komt met een nieuw gegeven. In de uitgave No plastic in nature: assessing plastic ingestion from nature to people staat als hoofdconclusie dat we per week 5 gram plastic binnen kunnen krijgen, evenveel als het gewicht van een creditkaart. De onderzoekers baseren hun conclusies op bestaande studies en houden terecht veel slagen om de arm.

Nieuwe campagne van WWF

Het rapport, dat overheden oproept drastische maatregelen te nemen om de plasticsoep tegen te gaan en ook bepleit dat er veel meer onderzoek moet worden gedaan, gaat gepaard met een nieuwe campagne die het WWF lanceert. Het schokkende getal van 5 gram plastic dat een mens per week binnenkrijgt, staat daarin centraal. Dit wordt vergeleken met dagelijkse voorwerpen zoals een pen, een creditkaart of een dobbelsteen, om de boodschap over te brengen hoeveel plastic je binnenkrijgt. Met deze campagne zal veel publiek bereikt worden, toch is enige nuance op zijn plaats.

Nadruk op gewicht zegt weinig

Het onderzoek is uitgevoerd door de University of Newcastle in Australië. Voor hun berekening hebben de onderzoekers het gewicht van de plastic deeltjes geschat. Ze gaan uit van circa 2000 plasticdeeltjes per week die we consumeren en die bij elkaar 5 gram wegen. Zo’n negentig procent daarvan zouden we via het drinken van water binnenkrijgen, via leidingwater en met name via flessenwater. In een studie die vorig jaar verscheen (en waar de onderzoekers ook naar verwijzen), werd in 93% van de onderzochte 259 onderzochte flessen mineraalwater microplastics aangetroffen, gemiddeld 325 per liter. Het overgrote deel daarvan — 315 deeltjes — bestaat echter uit ultrakleine deeltjes. Zo klein dat je daarvan het gewicht niet kunt vaststellen.
Eerder deze week verscheen ook een Canadees onderzoek over Human Consumption of Microplastics. De jaarlijkse inname ligt volgens dit onderzoek op 50.000 deeltjes. Ook hier gaat het om ultrakleine deeltjes die vrijwel niets wegen.

Nadruk moet liggen op grootte

Voor de menselijke gezondheid zijn juist die ultrakleine deeltjes, genaamd nanoplastics, het meest relevant. Beter gezegd: de deeltjes die qua gewicht vrijwel niet meetellen, zijn waarschijnlijk het meest schadelijk. Deze kunnen namelijk celmembranen passeren en organen binnendringen. Grotere deeltjes, waarvan je het gewicht wel kunt vaststellen, poep je doorgaans weer uit. Overigens ontbreken nog altijd standaardmethoden om de risico’s van micro- en nanoplastics in het lichaam te kunnen beoordelen.

Plastic Health Coalition

Om uit te zoeken hoe gevaarlijk micro- en nanoplastics werkelijk zijn, heeft de Plastic Soup Foundation het initiatief genomen tot een samenwerkingsverband waarin wetenschappers en milieuorganisaties samenwerken: The Plastic Health Coaltion. In dit kader zijn eerder dit jaar vanuit ZonMw in Nederland vijftien onderzoeken gestart naar de effecten van micro- en nanoplastics. Op 3 oktober worden tijdens de Plastic Health Summit de eerste resultaten gepresenteerd.

Lees ook: ZonMw start baanbrekend onderzoek naar gezondheidsrisico’s van plastic

/door
,

Het regent microplastics, overal en elke dag

Amsterdam, 17 april 2019 – Soms brengt de wind zand uit de Sahara naar Nederland. De lucht kan daardoor oranje kleuren en als het ook nog eens licht regent kan alles onder een laagje roodachtig stof komen te zitten. Onderzoekers vroegen zich af hoe dat zit met microplastics in de lucht. Ook die blijken neer te dalen en grote afstanden te kunnen overbruggen. Daardoor komen ze overal terecht, ook in afgelegen natuurgebieden.

Nieuwe studie

In de bergen van de Franse Pyreneeën, ver weg van de bewoonde wereld, is onderzocht hoeveel microplastics er dagelijks uit de lucht neerdalen op de grond. Monsters werden over een periode van vijf maanden genomen. Het ging om droge en natte — met regendruppels meekomende — depositie. Per vierkante meter werden elke dag gemiddeld 249 plastic stukjes gevonden, 73 stukjes film en 44 vezels. Berekeningen leerden dat de wind al die microplastics gemakkelijk over een afstand van 95 kilometer kon vervoeren, en vermoedelijk over nog veel grotere afstanden. Het artikel verscheen in Nature Geoscience.

Twee eerdere onderzoeken

Terwijl er relatief veel onderzoek wordt gedaan naar microplastics die via water hun weg naar elders vinden, is de kennis over microplastics in de lucht nog heel beperkt. In 2016 werd voor het eerst fallout van microvezels gemeten. In Parijs en in een voorstad van Parijs werd toen geteld wat er dagelijks aan microvezels uit de lucht neerdwarrelt. Toen werden tussen de twee en 355 microvezels per vierkante meter per dag geteld. Vorig jaar hebben Chinese onderzoekers vastgesteld dat in de Chinese stad Dongguan de dagelijkse fallout tussen de 175 en 313 microplastics per vierkante meter betrof. Daar waren de meeste microplastics synthetische microvezels.

Lees ook – Fallout van plastic microvezels

Lees ook – Hoe schadelijk is het inademen van microplastics?

/door
, ,

Microvezels gevonden in vlokreeften op diepste punt van oceaan

Amsterdam, 26 maart 2019 – Plastic is dieren binnengedrongen op de diepste plekken van de wereld. In de Mariana Trog, grofweg gelegen tussen Japan en de Filippijnen, ligt de bodem bijna elf kilometer onder de zeespiegel. Vorig jaar werd al bekend dat onderzoekers hier een plastic tas hadden aangetroffen. Rond de zes kilometer diepte bleek de concentratie aan plastic het hoogst met 335 stukken per vierkante kilometer. Het overgrote deel bleek single-use plastics te zijn.

Schokkende ontdekking

In dezelfde Mariana Trog is nu een andere ontdekking gedaan die nog schokkender is. Op deze diepte leven bepaalde vlokreeften (Lysianassoidea amphipod). Mariene biologen van de Newcastle University, die het zeeleven in de Mariana Trog en in vijf andere diepzeetroggen rond de Stille Oceaan bestuderen, vroegen zich af of ze misschien ook plastic in vlokreeften zouden aantreffen. Om die reden werden 90 vlokreeften uit deze zes diepzeetroggen onderzocht.

Foto: Newcastle University

Vooral synthetische vezels

Het resultaat: 72 procent van de vlokreeften hadden minstens één microplastic in hun lichaam. In de Marianatrog hadden alleonderzochte diertjes plastic in hun lichaam. In 84% van die gevallen ging het om microvezels afkomstig van synthetische kleding en in 16% van de gevallen om andere microplastics. In de minst vervuilde kloof, de Hebrides Trog, bleek nog altijd de helft van de onderzochte vlokreeften plastic in hun lichaam te hebben. De grootste vezel had een lengte van enkele millimeters, was paars en zat gekruld in de vorm van een 8 in een diertje dat amper groter was dan enkele centimeters.

Het onderzoek van de Newcastle University toont voor het eerst aan dat dieren zelfs op de diepst gelegen plekken van de wereld microplastics binnen krijgen. Lees hier het onderzoek.

Foto: Newcastle University

Lees ook – Plastics aangetroffen in het diepste deel van de oceaan.

/door
Does plastic make us sick? Photo by Yannick Overzee
, ,

Plastic Test Lab: de eerste onderzoeksresultaten

Amsterdam, 22 maart 2019 – Vandaag worden naast 15 baanbrekende onderzoeksprojecten, ook de eerste Plastic Test Lab resultaten bekend gemaakt. De Vrije Universiteit van Amsterdam heeft een drietal cosmetische producten getest op de aanwezigheid van plastic. Dit zijn producten die we dagelijks op ons lichaam smeren, waardoor ook de vraag rijst: wat doet dit plastic met ons lichaam? 

De testen zijn uitgevoerd in het kader van de meest recente campagne van Plastic Soup Foundation in samenwerking met de Plastic Health Coalition: Does plastic make us sick? Vandaag wordt tevens bekend gemaakt welke 15 baanbrekende onderzoeken naar de effecten van micro- en nanoplastics op onze gezondheid van start gaan. De drie geteste producten zijn:

  • Lippenstift van HEMA
  • Nagellak van Essie
  • Anti-ageing creme van Olaz

Vocht inbrengende lippenstift 06 HEMA

Lippenstift slikken we makkelijk in wanneer we eten en drinken. Omdat we bezorgd zijn of plastics die we binnen krijgen onze gezondheid schaden, hebben we de Vrije Universiteit van Amsterdam (VU) gevraagd de ‘vocht inbrengende lippenstift 06’ van de HEMA te onderzoeken op de aanwezigheid van microplastics.

De VU heeft een FTIR-spectrometer gebruikt om mogelijk aanwezige microplastics te identificeren. Daarnaast heeft het laboratorium voor dit onderzoek een monster van het product behandeld met salpeterzuur. Het enige overblijfsel na deze behandeling waren polyethyleen (PE) deeltjes. De gedetecteerde deeltjes waren allemaal wit van kleur en hadden een diameter van ongeveer 300 – 400 μm.

Lippenstift HEMA onder de microscoop

Deze testresultaten tonen zonder enige twijfel aan dat er microplastics aanwezig zijn in deze HEMA-lippenstift. Wat doet dit met ons lichaam? Als we polyethyleen binnenkrijgen, kunnen we dan nadelige gezondheidsrisico’s verwachten? Dit zijn enkele brandende vragen die onderdeel zijn van 15 baanbrekende onderzoeksprojecten, die op 22 maart 2019 van start gaan.

Ondertussen zal de VU dit onderzoek voortzetten en meer lipsticks doormeten, zodat we jullie kunnen informeren over welke wel (of juist niet) te gebruiken.

Nagellak ‘A cut above’ Essie

Ondanks dat nagellak wordt gezien als een ‘leave-on’ product, kan de lak toch in het milieu of ons lichaam terechtkomen, bijvoorbeeld door slijtage of nagelbijten. Daarom is het interessant om te achterhalen of nagellak plastics bevat.

 

Vergroot beeld van de nagellak

De Vrije Universiteit van Amsterdam (VU) onderzocht op ons verzoek de ‘multi-dimension top coat – a cut above’ nagellak van Essie. Om mogelijk aanwezige microplastics te identificeren werd een FTIR-spectrometer gebruikt. De resultaten tonen aan dat Essie nagellak een grote hoeveelheid glitters bevat, die bestaan uit het plastic ‘polyethyleen tereftalaat’ (PET). Deze plastic deeltjes hebben een zeshoekige structuur variërend in grootte van 200 tot 1200 μm (0.2-1.2 mm).

De behandeling van deze plastic deeltjes met salpeterzuur veranderde niets aan de structuur van de deeltjes; de vorm bleef intact. Wat wel veranderde was de kleur: de deeltjes werden transparant.

Wat zijn de implicaties van dit onderzoek voor onze gezondheid? Hier valt nog geen definitief antwoord op te geven, al zijn recente wetenschappelijke bevindingen verontrustend te noemen.

Nagellak Essie onder de microscoop

Op 22 maart 2019 gaan voor het eerst 15 baanbrekende onderzoeksprojecten van start om antwoord te zoeken op brandende vragen over de mogelijk (negatieve) link tussen microplastics en onze gezondheid.

Daarnaast zal de VU in de komende drie jaar tientallen andere producten gaan testen, die we in ons dagelijks leven gebruiken.

 

Olaz anti-rimpel SPF 15 dagcrème

Elke keer dat je ‘Olaz anti-rimpel’ crème gebruikt, smeer je naar schatting 90,000 plastic deeltjes op je gezicht. Sommige plastic deeltjes in deze gezichtscrème zijn kleiner dan de dikte van een gemiddelde mensenhaar. Kunnen deze deeltjes ons lichaam binnendringen en daar schade aanrichten?

Na zichzelf herhalende discussies met de cosmetica-industrie over het gebruik van ‘synthetische polymeren’ in talloze cosmeticaproducten, heeft de Plastic Soup Foundation besloten enkele producten te laten testen door de Vrije Universiteit van Amsterdam op de aanwezigheid van microplastics. De cosmeticabranche verdedigt zich keer op keer door te benadrukken dat het microbeads vrijwillig heeft uitgefaseerd en dat andere typen polymeren geen enkel probleem vormen, omdat dit met name vloeibare plastics zouden zijn.

Olaz crème onder de microscoop

 

Om te kijken of dit hout snijdt, hebben we ‘Olaz anti-rimpel SPF 15 dagcrème’ laten testen. De crème bleek gigantische hoeveelheden micro- en nanoplastics te bevatten. De VU constateert dat één potje 50 ml dagcrème zo’n ‘1.48 miljoen deeltjes polyethyleen (PE) bevat. De diameter van de deeltjes varieerde tussen 1.6 en 103 μm.’ Sommige stukjes zijn vele malen kleiner dan de dikte van een gemiddelde mensenhaar (60-80 μm).

Meerdere wetenschappelijke onderzoeken waarschuwen dat kleine plastic deeltjes mogelijk tot diep in ons lichaam kunnen doordringen.

 

Bovenstaande afbeelding is onderdeel van het wetenschappelijke artikel ‘Marine microplastic debris: An emerging issue for food security, food safety and human health’ en is recentelijk gepubliceerd in het Marine Pollution Bulletin. Aan de hand van deze schaal vermoeden wij dat de polyethyleen deeltjes tussen 1.6 en 103μm die in deze gezichtscrème voorkomen, mogelijk geabsorbeerd worden door onze bloedvaten, onze organen kunnen binnendringen en mogelijk ook het brein en de placenta kunnen bereiken. Het is daarom van het hoogste belang dat we een beter begrip krijgen van de gevolgen van microplastics op de menselijke gezondheid en de verschillende vormen van blootstelling hieraan.

Baanbrekend onderzoek door ZonMW

Kunnen deze kleine plastic deeltjes doordringen tot onze hersenen of tot het ongeboren kind? Verzwakt het ons immuunsysteem? Ontelbaar veel vragen over de mogelijke gezondheidsrisico’s van microplastics moeten nog beantwoord worden. Dat is waarom de Plastic Soup Foundation, ondersteund door de Plastic Health Coalition, de krachten bundelt met ZonMw om antwoord te vinden op deze brandende vragen.

Op 22 maart 2019 zullen de eerste baanbrekende onderzoeksprojecten van start gaan om antwoord te vinden op de vraag: maken microplastics ons ziek?

Voor meer informatie, bezoek www.plastichealthecoalition.org!

Plastic test Lab is een samenwerking tussen de Vrije Universiteit Amsterdam, Plastic Soup Foundation en de Plastic Health Coalition.

Wat kun je in de tussentijd doen?

Om zoveel mogelijk blootstelling aan (micro)plastics te vermijden, kun je ook starten met dit ‘Ultieme Plastic Dieet’.
Voor meer informatie over plasticvrije cosmeticaproducten, bezoek beatthemicrobead.org of download de Beat the Microbead-app in de App Store or on Google Play.

 

Lees ook: Wetenschappelijk onderzoek naar gezondheidsrisico’s van microplastics: Maakt plastic ons ziek?

/door
, , ,

ZonMw start baanbrekend onderzoek naar gezondheidsrisico’s van plastic

Amsterdam, 7 maart 2019– We krijgen dagelijks microplastics binnen via de lucht die we inademen en het voedsel dat we eten. Dringen deze microplastics vervolgens door in onze hersenen of het vruchtwater van ongeboren kinderen? Hebben de deeltjes invloed op onze darmbacteriën en longcellen? Beïnvloeden ze ons immuunsysteem?
Talloze vragen naar de mogelijke gezondheidsrisico’s van plastic zijn nu nog onbeantwoord, maar daar komt het komende jaar misschien verandering in.

ZonMw, de Nederlandse organisatie voor gezondheidsonderzoek, heeft vandaag bekend gemaakt dat het vijftien kortlopende onderzoeken subsidieert naar de meest prangende vragen. In totaal gaat het om een bedrag van 1,6 miljoen euro waaraan ook NWO, het Gieskes-Strijbis Fonds en het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat hebben bijgedragen.  Lees hier het persbericht van ZonMW.

De Plastic Soup Foundation zal daarbij als communicatiepartner over de resultaten publiceren op haar nieuwe Plastic Health Platform.

 

Maria Westerbos, directeur van de Plastic Soup Foundation, tekent de samenwerkingsovereenkomst met ZonMw

Wetenschappelijk onderzoek naar mogelijke schadelijke gevolgen van micro- en nanoplastics op cel- en orgaanniveau staat nu nog wereldwijd in de kinderschoenen. Doordat er steeds meer alarmbellen afgaan over gezondheidsrisico’s door plastic, is dit nieuwe wetenschappelijke onderzoek urgenter dan ooit. Nederland positioneert zich met de ZonMw-onderzoeken dan ook als één van de wereldwijde koplopers.

Frank Pierik, programmamanager ZonMw: “We zijn blij dat de eerste projecten in het programma Microplastics & Health van start kunnen gaan. Er is nog veel onbekend. Met deze reeks kortlopende projecten hopen we een eerste tipje van deze sluiter te kunnen oplichten en dat dit aanleiding is tot meer structureel onderzoek naar de gezondheidseffecten van microplastics.”

Maria Westerbos, directeur van de Plastic Soup Foundation, licht toe “We zijn trots dat het zover is. Plastic en in het bijzonder micro- en nanoplastics vormen waarschijnlijk een gezondheidsrisico, maar helemaal zeker weten doen we het nog niet. De afgelopen jaren hebben we achter de schermen The Plastic Health Coalition gevormd om doorlopend over nieuwe research te communiceren en resultaten uit te wisselen. Wij mogen ook deze ZonMw onderzoeksresultaten wereldkundig maken en er onder andere mini docs over produceren. Deze video’s zullen op onze website en die van ZonMw te zien zijn. Een ander onderdeel van The Plastic Health Coalition is het Plastic Test Lab. Aanvullend op de ZonMw-onderzoeken testen we in samenwerking met de Vrije Universiteit van Amsterdam verschillende producten op de afgifte van microplastics en nanoplastics (denk aan plastic theezakjes in heet water) en hormoon verstorende additieven zoals weekmakers en brandvertragers.”

Foto door Karl Taylor Photography

Lees ook: Belangrijk nieuw rapport plastic health 

Lees ook: Mariene Microplastics mogelijke bedreiging voor de volksgezondheid

/door
, ,

Wetenschappelijk onderzoek naar gezondheidsrisico’s van microplastics: Maakt plastic ons ziek?

        


PERSBERICHT

Start wetenschappelijk onderzoek naar gezondheidsrisico’s van microplastics: Maakt plastic ons ziek?

Nieuwspoort, 22 maart 2019 – Vandaag geeft ZonMw, de Nederlandse organisatie voor gezondheidsonderzoek en zorginnovatie, het startschot voor vijftien unieke onderzoeksprojecten naar de effecten van micro- en nanoplastics op onze gezondheid. Dit is het eerste wetenschappelijke programma ter wereld over dit onderwerp. In totaal wordt er 1,6 miljoen euro in de onderzoeken geïnvesteerd.

Professor Dick Vethaak van Deltares, betrokken bij vier van de vijftien researchprojecten, licht toe: “Microplastics verspreiden zich gemakkelijk via water en wind wat resulteert in een wereldwijd probleem; ze zijn overal als een soort grauwsluier in ons milieu aanwezig.

We worden voortdurend via ons voedsel, drinken of door inademing blootgesteld aan kleine plastic deeltjes. Wat dit voor onze gezondheid betekent is echter nog niet goed in te schatten. Er zijn wel sterke aanwijzingen voor mogelijke gezondheidsrisico’s maar er zijn ook veel onzekerheden en kennishiaten.”

Vethaak vervolgt: “Ik ben daarom zeer verheugd met dit initiatief van ZonMw en de betrokkenheid van de Plastic Soup Foundation. Het betreft een eerste verkennend onderzoek waarbij experts uit verschillende disciplines en sectoren gaan samenwerken. Met name de samenwerking tussen milieuwetenschappers en medisch specialisten is uniek en krachtig. Nederland loopt hiermee wereldwijd voorop. Ik verwacht er dan ook veel van!”

De projecten, met een looptijd van een jaar, gaan in op belangrijke vragen als:

  • Hoe kunnen microplastics ons lichaam binnendringen?
  • Welke rol spelen grootte, vorm en samenstelling daarbij?
  • Kan plastic zwerfafval een bron van ziektes en infecties vormen aangezien bepaalde bacteriën goed lijken te gedijen op plastic?
  • Kan ons afweersysteem plastic aan of lopen we hierdoor meer kans op ontstekingen en infecties?
  • Hoe diep dringt microplastic in ons lichaam door? Tast het onze hersenen aan? Is het schadelijk voor het ongeboren kind?

Dr. Heather Leslie van de Vrije Universiteit van Amsterdam en betrokken bij drie projecten, zegt: “Als plastic deeltjes tot chronische ontstekingen kunnen leiden, kan dat de opmaat naar een hele reeks chronische ziektes betekenen. Daarom moeten we hoognodig onderzoeken hoeveel plastic deeltjes uit onze consumentenmaatschappij het menselijke lichaam binnendringen.”

De eerste tussenresultaten zullen op 3 oktober tijdens een Plastic & Health congres in Amsterdam worden gepresenteerd.

Pas het begin

ZonMw benadrukt dat de honorering van deze vijftien projecten pas het begin is. Een jaar is niet lang genoeg om alle antwoorden te verkrijgen. Henk Smid, directeur van ZonMw, ziet grote potentie in de onderzoeken en hoopt daarom ook dat langdurig vervolgonderzoek mogelijk zal zijn. “Nederland heeft wereldwijd een toonaangevende positie in het wetenschappelijk onderzoek naar microplastics en dit moet zo snel mogelijk verder uitgebouwd worden.”

Plastic Health Coalition

Communicatie over de verschillende pilotprojecten en de mogelijke (tussen)resultaten worden verzorgd door de Plastic Health Coalition, een initiatief van de Plastic Soup Foundation. In deze coalitie werken verschillende nationale en internationale milieu- en onderzoekorganisaties samen die zich zorgen maken over of zich bezighouden met de effecten van (micro)plastic op onze gezondheid.

Plastic Test lab

Naast de vijftien researchpilots worden vandaag ook de eerste resultaten van het ‘Plastic Testlab’ gepresenteerd, een samenwerking tussen de Plastic Soup Foundation en de Vrije Universiteit van Amsterdam.

Maria Westerbos, directeur van de Plastic Soup Foundation: “We hebben drie producten laten testen op de aanwezigheid van plastic deeltjes en de resultaten zijn alarmerend. De absolute desillusie is de anti-rimpeldagcrème van Olaz. In één potje van vijftig milliliter vond de VU maar liefst 1,5 miljoen plastic deeltjes. Elke keer als ik dit product gebruik, smeer ik dus 90.000 plastic deeltjes op mijn gezicht. Daarnaast is lipstick nr.06 van de HEMA gemaakt van plastic, net zoals de glitternagellak van Essie van L’Oréal.

Westerbos vervolgt: “Testen als deze sluiten naadloos aan op de vijftien onderzoeken van ZonMw. Zo krijgen we meer inzicht in hoe microplastics ons lichaam ongehinderd en ongewild binnen kunnen dringen.”


Meer informatie

/door
,

Chemische stoffen uit plastic in eieren van de stormvogel

Amsterdam, 20 februari 2019 – Stormvogels scheren over de oppervlakte van de zee voor voedsel. Ze krijgen niet alleen voedsel binnen, maar ook drijvend plastic. De maaginhoud van de Noordse stormvogel, zo blijkt uit langlopend Nederlands onderzoek, bestaat gemiddeld uit vijfentwintig stukjes plastic. Onderzoekers verbonden aan de Canadian Wildlife Service hebben nu voor het eerst chemische stoffen afkomstig uit plastic in eieren van de stormvogel aangetroffen. De onderzoekers veronderstellen dat de stoffen afkomstig zijn van het ingeslikte plastic en via de bloedbaan in eierdooiers terecht komen.

Eieren van de Noordse stormvogels die nestelen op het eiland Prince Leopold in het poolgebied ten noorden van Canada werden onderzocht. Één ei bevatte hormoonverstorende stoffen afkomstig van weekmakers. Andere eieren bevatten chemicaliën die aan plastic worden toegevoegd om uiteenvallen en kleurverlies te verhinderen.

De schokkende onderzoeksresultaten werden in Washington DC gepresenteerd tijdens een bijeenkomst van de American Association for the Advancement of Scienceen zijn nog niet gepubliceerd. Slechts een beperkt aantal eieren werd onderzocht. De onderzoeksgroep wil nu meer eieren onderzoeken, ook van vogels die broeden in gebieden waar ze veel meer in aanraking komen met plastic dan in het poolgebied.

Lees ook het bericht in The Guardian.

Foto: kilda.org.uk

Lees ook: Mosselen verliezen grip door microplastics

/door
,

Mosselen verliezen grip door microplastics

Amsterdam, 6 februari 2019 – Mosselen hechten zich vast aan een ondergrond, rots of touw, met dunne draadjes. Deze byssusdraden zijn uitzonderlijk sterk en elastisch en kunnen stroming en golfslag weerstaan. De mosselen zitten met die draadjes ook aan elkaar vast, waardoor mosselbanken ontstaan. Mosselbanken zijn zowel ecologisch als economisch van groot belang.

Iers onderzoek, gepubliceerd in Environmental Pollution, toont aan dat blauwe mosselen (Mytilus edulis) die 52 dagen lang aan microplastics van polyethyleen waren blootgesteld hun grip verliezen. Polyethyleen is een type plastic dat veel gebruikt wordt, onder andere in verpakkingen.

De sterkte van de byssusdraden nam vervolgens met de helft af. De blootgestelde mosselen produceerden ook significant minder draadjes. Bovendien verzwakt blootstelling aan microplastics hun immuunsysteem en stofwisseling.

Hoofdonderzoekster Dannielle Green, geciteerd door de The Guardian, waarschuwt voor een negatief effect op de biodiversiteit van mosselbanken wanneer mossels wegspoelen, doordat ze hun grip verliezen.

Het betreft een van de eerste studies die een schadelijk effect voor ecosystemen veronderstellen. Eind vorig jaar toonden Franse onderzoekers dat chemische stoffen die zich aan plastic in zeewater hechten of die uit plastic lekken, het verdedigingsmechanisme van de alikruik lamleggen. Deze schelpen worden zo een veel gemakkelijkere prooi voor krabben en ook dat verstoort het natuurlijke evenwicht.

Foto: Mosselen met byssusdraden. Beeldbank Rijkswaterstaat

Lees ook – Alikruik wordt makkelijke prooi door toxische microplastics.

/door
,

ECHA wil verbod op opzettelijk toegevoegde microplastics

BEAT THE MICROBEAD COALITIE: “DIT IS EEN GEWELDIGE OVERWINNING VOOR HET MILIEU EN DE VOLKSGEZONDHEID!”

Amsterdam, 30 januari 2019 – Op verzoek van de Europese Commissie heeft het Europese Chemische Agentschap (ECHA) vandaag voorgesteld om de opzettelijk aan cosmetica, wasmiddelen, verven en landbouw- en industriële producten toegevoegde microplastics te verbieden. Deze microplastics vinden hun weg naar het milieu en vormen een risico voor het milieu en de menselijke gezondheid. Een EU-wijd verbod is volgens ECHA gerechtvaardigd.  

De Beat the Microbead coalitie, actief sinds 2012 en ondersteund door 98 NGOs uit 41 landen, is verheugd over ECHA’s voorstel. Jeroen Dagevos, Hoofd Programma’s bij de Plastic Soup Foundation en de leider van de Beat de Microbead campagne: “Wij beschouwen het voorstel van ECHA om opzettelijk toegevoegde microplastics te beperken als een grote stap voorwaarts in de beheersing van de microplastic dreiging.”   

Daarnaast is de Beat the Microbead coalitie ingenomen met de verplichting voor de industrie om transparant te zijn over mogelijke risico’s en nieuwe etiketteringsvoorschriften. Het argument vanuit de industrie dat een verbod beperkt zou moeten worden tot scrubs en reinigende producten is terecht afgewezen door het ECHA.  

Als de voorgestelde beperking wordt aangenomen, kan dit gedurende 20 jaar leiden tot een vermindering van de uitstoot van microplastics van ongeveer 400 duizend ton.

Dagevos: “We zijn vooral verheugd over het feit dat ECHA aanbeveelt microplastics op dezelfde manier te behandelen als die waarop persistente, bio-accumulerende en toxische stoffen binnen REACH (Registratie, Evaluatie, Autorisatie en restrictie van Chemicaliën) worden behandeld.”  REACH is momenteel de strengste chemische regelgeving wereldwijd.

Opzettelijk toegevoegde microplastics dreigen zich op te hopen zowel in land- als watersystemen. Ze kunnen zeer hardnekkig zijn, blijven duizenden jaren aanwezig en zijn vrijwel onmogelijk te verwijderen. Concentraties in hotspots zoals sommige kustgebieden overschrijden al de eerste ingestelde drempelwaarden. Microplastics moeten daarom worden beperkt om de uitstoot te minimaliseren, aangezien de huidige situatie niet afdoende wordt beheerst.

“Natuurlijk,” zegt Dagevos, “zijn er ook een paar punten van kritiek:

  • de overgangsperiode van respectievelijk 4- en 6-jaar voor de zogenaamde rinse off, leave cosmetica, is veel te lang. Alternatieven voor microplastic ingrediënten zijn alom verkrijgbaar binnen de markt. Meer dan 60 merken met onze  ‘Zero Plastic Inside’ certificering  bewijzen dat het mogelijk is kwaliteitsproducten te maken zonder er microplastic ingrediënten aan toe te voegen.  
  • We zien liever geen lagere limiet van 1 nanometer binnen de definitie van microplastics. Vooral omdat nano-plastics in toenemende mate worden beschouwd als een gevaar voor het leven in de zee en op het land, inclusief de mens.  
  • Wij betreuren de uitsluiting van semi-vaste en vloeibare polymeren, die wij als een mogelijke bedreiging voor de menselijke gezondheid beschouwen.”   

Dagevos: “Maar bovenal vragen wij de Europese Commissie om het volledige ECHA-voorstel aan te nemen en hopen wij dat het andere landen over de hele wereld zal inspireren het voorbeeld te volgen”.

 

Verdere informatie:

Lees ook: ECHA proposes to restrict intentionally added microplastics

Zie ook: de video eind 2018 uitgebracht door ECHA

Lees ook: ons eerdere voorstel met betrekking tot regulering microplastics: The BTMB campaign demands restriction of all intentionally added microplastics under REACH  

Zie ook:  de reulyayen van onze test op microplastics in de zogeheten ‘niet afwasbare’ producten zoals lipsticken nagellak hier!

/door