Amsterdam, 21 december 2016. Het RIVM concludeert na nieuw onderzoek dat het veilig en verantwoord is om te sporten op kunstgrasvelden met rubbergranulaat. Het onderzoek beperkt zich tot een beoordeling van gezondheidsrisico’s via blootstelling aan giftige stoffen die uit de rubber korreltjes van autobanden vrijkomen. Het onderzoeksinstituut adviseert wel om de Europese norm voor rubbergranulaat bij te stellen, zodat de eisen strenger worden.
Niet onderzocht werd of er ook sprake kan zijn van gezondheidsrisico’s door het inademen van plastic stofdeeltjes. Deze ontstaan door slijtage van de plastic grassprieten. Ook in het rubbergranulaat zitten bestanddelen van kunststof die vrij kunnen komen. In een rapport uit 2014 stelde het RIVM zelf vast: “Emissies van microplastics kunnen voortkomen uit slijtage van het kunstgras (…), maar ook door verspreiding van rubbergranulaat dat ter ondersteuning van de grasvezels wordt toegevoegd. Dat zogenaamde instrooirubber verspreidt zich in de omgeving, in de sporttas, en sportkleding en komt zo onder andere via de wasmachines in het afvalwatersysteem terecht.” In dat rapport werd echter evenmin over mogelijke gezondheidsrisico’s door plastic stofdeeltjes gerept.
De Gezondheidsraad heeft de regering eerder deze maand opgeroepen om mogelijke blootstelling aan micro- en nanoplastics te voorkomen, onder andere omdat ze via de lucht ingeademd kunnen worden.
Maria Westerbos, directeur van de Plastic Soup Foundation: “Wat ons betreft gaat het RIVM daarom veel te kort door de bocht door de kunstgrasvelden nu veilig te verklaren. Het is essentieel om ook te weten welke gezondheidsrisico’s voetballers lopen door het inademen van plastic stof.“
De Amerikaanse plasticindustrie heeft het in de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw slim gespeeld. In de onthullende documentaire Plastic Wars vertellen kopstukken uit de industrie, inmiddels gepensioneerd, openlijk over de gehanteerde strategie.
In een nieuw rapport van Tearfund is voor het eerst berekend hoeveel ton plasticvervuiling vier multinationals, Coca-Cola, Pepsi-cola, Nestlé en Unilever, in een zestal arme landen veroorzaken: een half miljoen ton! Coca-Cola blijkt de allergrootste vervuiler en is in zijn eentje verantwoordelijk voor 200.000 ton daarvan.
Het coronavirus kan meerdere dagen overleven op harde oppervlaktes, zoals plastic en roestvrijstaal. In de lucht is dat drie uur. Dit resultaat van recent laboratoriumonderzoek roept de vraag op hoe je met plastic verpakkingen moet omgaan om besmetting te voorkomen.
Ducor Petrochemicals als eerste Nederlandse plasticproducent verantwoordelijk gesteld voor vervuiling met plastickorrels.
De belofte van “natural branding”