Amsterdam, 1 augustus 2019 – In het laatste nummer van de Paardenkrant staat een artikel over polyvlokken. Om de bodem van paardenbakken te verstevigen, wordt de toplaag vaak met polyvlokken vermengd. Dit zijn stukjes plastic van versnipperde tapijten of synthetisch wegendoek. Ze houden het zand op zijn plaats en zorgen voor een betere waterhuishouding. De geïnterviewde verkoper noemt polyvlokken een “milieuneutraal” product, want de synthetische vezels en vlokken logen niet uit en gaan wel twintig jaar mee. Wanneer je je bak opheft, is het mengsel volgens hem geen chemisch afval en kun je het eenvoudig tweedehands verkopen.
Voor een doorsnee paardenbak van 20 x 40 meter wordt 3600 kilo polyvlokken gebruikt. Voor de aanleg van een buitenbak is meestal geen bouwvergunning nodig, wel een aanlegvergunning. Maar geen enkele gemeente verbiedt of controleert op het gebruik van plastic in de toplaag.
Wie gaat kijken bij de buitenbakken ziet dat een deel van het plastic buiten de bak terecht komt en zo indirect bijdraagt aan de plasticsoep. Het meeste plastic blijft echter in het zand van de bak zitten en lekt niet weg.
Theoretisch is het mogelijk het zand te laten zuiveren, maar niemand die die moeite neemt nadat besloten is om de bak op te heffen. Op de vraag waar al dat plastic uiteindelijk blijft, heeft niemand een antwoord.
De stukjes plastic hebben het “formaat van een postzegel” en zijn dus geen microplastics, waarvoor een grens van 5 mm wordt gehanteerd. Dit is wellicht de verklaring dat polyvlokken geen onderdeel zijn van het beleid van de Nederlandse overheid om verdere vervuiling door microplastics te voorkomen. Zo ontsnappen de polyvlokken aan de aandacht. Dit komt mede omdat een overkoepelend landelijk plasticsoep-beleid ontbreekt waarin plastic afval beschouwd wordt als een problematische emissie naar het milieu.
Polyvlokken staan ook bekend onder de naam geopad of polypads. Het is een bijproduct van de geotextiel- of vliesdoekindustrie. Tapijtsnippers worden op hun beurt gemaakt van afgedankte tapijten. Aanbieders meten de voordelen van beide soorten breed uit, maar vermijden het woord plasticvervuiling. Er bestaat bovendien geen enkele noodzaak om polyvlokken en tapijtsnippers als bodemverbeteraar voor paardenbakken te gebruiken. Alternatieven die op natuurlijke wijze afbreken, met name houtsnippers en kokosvezels, zijn namelijk ook gewoon verkrijgbaar en vaak zelfs goedkoper.
Maria Westerbos, directeur van de Plastic Soup Foundation: “Polyvlokken zijn een voorbeeld hoe onzorgvuldig we omgaan met toepassingen van plastic en hoezeer regelgeving die plasticsoep moet voorkomen nog in gebreke blijft. Het verkopen van polyvlokken zou snel verboden moeten worden.”
Lees ook – Stop met toepassing van menggranulaat dat met plastic vervuild is
Lees ook – Plasticsoep op land: landbouwcompost is vervuild met plastic
Microplastics in kunstmest is een vrijwel onbekend milieuprobleem, met ook potentiële gezondheidsgevolgen. De nieuwe minister van LNV moet uitgaan van het voorzorgprincipe en plasticvrije landbouw bevorderen.
Het kan twee kanten op gaan met een potentieel plasticverdrag op de komende VN-milieubijeenkomst. Wordt het de veelbelovende ontwerpresolutie van Rwanda en Peru, of wint de sterk afgezwakte Japanse resolutie?
Het woord ‘plastic’ komt niet voor in het regeerakkoord. Samen met andere milieuorganisaties schreven wij een brief over het plasticbeleid aan de nieuwe staatssecretaris.
Chemicaliën en plastic zijn voor de aarde nieuwe entiteiten die samen een planetaire grens overschrijden.
Coca-Cola Recycling Fail: tag je Litterati-foto #CCRF