21 april 2020
De olie- en gasindustrie wordt ongekend zwaar getroffen door
de economische effecten van het coronavirus. Sinds het begin van het jaar
verloor de sector 45% van zijn waarde. De bedrijven, waaronder grote
multinationals, bedelen om overheidssteun en zetten nog meer in op plastic als
alternatief verdienmodel. Maar daarmee gaan ze het niet redden.
Het vorige week verschenen rapport Pandemic Crisis, Systemic Decline Why Exploiting the COVID-19 Crisis Will Not Save the Oil, Gas, and Plastic Industries, van het Center for International Environmental Law (CIEL), biedt een gedegen analyse van een conservatieve sector, die tegen beter weten in op verkeerde paarden blijft wedden om te overleven.
Covid-19 als laatste zetje
De olie- en plasticindustrie verkeert door Covid-19 in
crisis. De vraag naar olie is met tientallen procenten gedaald. Vliegtuigen
staan aan de grond, mensen zitten thuis. Als gevolg van de dalende vraag naar
kerosine en benzine hebben de opslagtanks nog nauwelijks capaciteit over.
Olieleveranciers kunnen hun fossiele brandstoffen niet meer verkopen. Sinds
vandaag is voor het eerst in de geschiedenis de prijs van een vat olie zelfs
negatief. Tientallen bedrijven, met name in de Amerikaanse fracking
industrie, dreigen om te vallen of zijn al failliet.
De al langer bestaande fundamentele zwakheden van de sector
worden door de coronacrisis genadeloos blootgelegd, schrijft CIEL.De concurrentie
met duurzame energiebronnen, de opkomst van de elektrische auto, de politieke
en maatschappelijke druk om te verduurzamen en klimaatakkoorden in acht te
nemen, dit alles betekent dat de gloriejaren van deze industrie definitief voorbij
zijn.
Plastic als compensatie voor olieverliezen
De olie- en plasticindustrie is een geïntegreerde
bedrijfstak. Olieproducenten als Exxon en Shell zijn óók producenten van
plastic. Door volop in plastic te investeren wordt gepoogd om de oplopende olieverliezen
te compenseren. Die investeringen liepen de afgelopen jaren in de miljarden
dollars. Dit is tevens de belangrijkste reden waarom de plasticindustrie juist nu
van zich laat horen. De lobby propageert plastic als een veilig product dat
besmetting met corona voorkomt. Ook wil ze dat milieumaatregelen, zoals een
verbod op plastic tasjes, worden teruggedraaid. Het achterliggende doel is om
zoveel mogelijk plastic te kunnen blijven verkopen.
‘Investeer niet in plastic’
Al enkele jaren circuleren er waarschuwingen om niet in plasticproductie
te investeren. Ook vanuit de hoek van financiële experts. De risico’s voor
investeerders zijn te groot geworden. Vooral overheidsmaatregelen om het
gebruik van plastic in te dammen, zetten de winstverwachtingen onder druk.
CIEL roept overheden op om schaarse publieke middelen nu niet
te in te zetten om een zwaar vervuilende industrie overeind te houden. De aandacht
van overheden moet juist uitgaan naar de vraag hoe de energietransitie versneld
en de productie van plastic drastisch beperkt kan worden.
Dit vind je misschien ook interessant: